"Ikatu oiko mborayhu takate'ỹrei'ỹre, hákatu ndaipóri chéne kyhyje'ỹre."
Puede haber amor sin celos, pero no sin temores
"Ajaposégui umi ndaikatúiva oje'e che tarovaha. Aipysyrõta che tarova reko amano meve."
Por intentar lo imposible dicen que soy loca. Defenderé mi locura hasta la muerte
"Epukána ha mayma opukáta nendive; nerasẽna ha nerasẽta neaño."
Ríe y todos reirán contigo; llora y llorarás solo
"Py'ara'ã ñembarete'o iporãve háichango ha'e je'a ipype"
La mejor manera de vencer una tentación es caer en ella
"Mborayhu'ỹre ha puka'ỹre ndaipóri mba'eve ñanembovy'áva"
Sin amor y sin risas no hay nada agradable
"Poravi omosarambi kavaju para, hákatu ñande ha'e ñaína ñaha'ãva"
El destino es el que baraja las cartas, pero nosotros somos los que jugamos
miércoles, 25 de diciembre de 2013
Costumbres paraguayas
Si quieres saber como saber que es un paraguayo, aquí tenes una serie de datos para reconocerlo:
- Caminar al lado de la vereda.
- Caminar en medio de la ruta lejos de la vereda.
- Convertir la vereda en ruta.
- Ir lento por el carril de la izquierda.
- Ir a 1000 km/h por el empedrado.
- Orinar en la calle.
- Orinar en/a/para/contra/por los turistas.
- Orinar en las reservas de agua de otros países.
- Orinar en Árboles.
- Andar sin chapa.
- Clonar chapa.
- Fabricar chapa.
- Gestionar documentos a la velocidad de la luz (dependiendo del bolsillo la cara del interesado.)
- Hablar a extranjeros en guaraní. (Les divierte tanto porque éstos imbéciles no los entienden nunca)
- Vivir en la piscina aunque no sea verano, aunque hacen 40 ºC en invierno (temperatura que se mantiene constante durante todo el año).
- Caminar agarrándose de todas las barandas o paredes que encuentren.
- Escribir grafitis como "Olimpia maricón" "Kurepa come Gato", "Nicanor mal coguido" "Vote a Lugo para un Paraguay desarrollado "Nicanor ijapú" (Nicanor miente. Normalmente visto después de su ascenso a la presidencia).
- Estacionar en la vereda.
jueves, 19 de diciembre de 2013
Humor con Carlitos Vera (para reirse)
Carlitos Vera, con su incomparable estilo, regala una carcajada llena del sentir más nuestro. Son 5 minutos para reír de Vera.
Para conocer mas al paraguayito.
Para conocer mas al paraguayito.
lunes, 4 de noviembre de 2013
miércoles, 30 de octubre de 2013
domingo, 27 de octubre de 2013
Vivencias del Paraguayito
Vivimos
en un tiempo en el que las madres dan mas cariño a sus plantas que a sus hijos.
Por ejemplo
a la mañana me despierta cariñosamente
con un buen "epu'ãpy nde añarakopeguare"
Los
noviecitos recién conocidos son muy directos a veces y se escucha algo como:
-Chee
Boludaa.. Te quiero conocer, quitate un
poco tu alargue, tu pestaña postiza, tu lente de contacto, y el 1kilo de
maquillaje de la cara..
Famoso
el caso del ka'urapo que 5 minutos antes de que termine la fiesta ya
empieza a ser el kape de todos y pide:
-Eeh,
mbaio kape, nderekoi pio 5 mil`i che pasajerâ?
O el
joven que “cansado” llega a tu casa y lo primero que te dice es:
HACENONA
TERERÉ VAO TOMAR.. y se acuesta luego ya
en el sofá y mira tele.
Conocimiento
para los extranjeros:
El
99,999% de todos los loros en el Paraguay se llaman Pancho.
Curiosidades
de las chicas:
9 de cada 10 mujeres se enamoran de un pendejo ka'urapo, puerco y que le pone los
cuernos. Ignorandole al que le trata como a una princesa.
ME VOY Y VENGO - AHÁTA AJU
Se sabe con certeza, de acuerdo con trabajos científicos, experimentos y muchos estudios, que el ser humano tiene su ritmo biológico, es decir, un reloj natural que regula sus funciones, formas de ser y de actuar. El aháta aju`, me voy y vuelvo, es la patética y simpática materialización de un estilo de vida regido de acuerdo con el reloj biológico.
El paraguayo "común y silvestre" se despide de un cóctel o de un velorio y dice "aháta aju ". En realidad, esto es pura palabrería de rutina. Eso no se va a cumplir. Es una tácita despedida con unas mentirillas piadosas de cordialidad. No se va del todo (no sea que comiencen a hablar mal de él apenas se vaya), pero tampoco regresa.
Se fue, pero no se fue. Su presencia-ausencia está allí flotando en el ambiente. Definitivamente, aháta aju es una pícara filosofía de omnipresencia y bolaterapia típica paraguaya.
El ritmo biológico natural del paraguayo lo hace un tipo tranquilo, aparentemente lento. El púa tarara es una excepción llamativa.
Conjuntamente con el aháta aju surge el última "horaitépe", otra gran institución paraguaya. Deja todo para última hora. "Para qué piko me voy a apurar", si en el Paraguay todo término o fecha tope se va a prorrogar de seguro. Así deja transcurrir el tiempo y las fechas de vencimiento para actuar recién última horaitépe.
El paraguayo de tierra adentro mantiene su ritmo biológico. Su reloj biológico funciona también para los cambios políticos, sociales y culturales. Además de asustarle, no cree en los cambios bruscos, pues él no conoce de grandes catástrofes naturales, como terremotos, maremotos, erupción de volcanes. Su microclima es como su macroclima.
Su pasar cansino pareciera pensar: "el que se apura, se ahoga". Por lo tanto no asume ni le entra en su cabeza una revolución verdadera, un proceso que irrumpa, cambie, trastoque y ponga todo cabeza arriba.
Para el paraguayo, la "revolución" no pasa de ser un simple cambio de personas y mandamases. El Paraguayo diría "se dio vuelta la tortilla".Pero estamos hablando de la misma tortilla que simplemente se dio vuelta para freír el dorso de la misma moneda.
Él no cree, no tiene fe en un cambio real. Tanto lo engañaron que quien propone un verdadero cambio es un poco loco o un mentiroso.
Nada en el Paraguay cambia tan bruscamente. El ritmo natural de la siembra y la espera confiada para la cosecha, las lluvias, el verano, las temporadas de naranjas y sandías, el invierno no tan crudo pero sí muy breve, todo hace que no tengamos mucha experiencia de cambios radicales profundos ni estructurales de fondo. El Paraguay no va a cambiar radicalmente. Pero aunque sea "sa’i sa'i", algo estamos cambiando.
Sin embargo, puede cambiar la situación si encontramos líderes, "tendota" de verdad, honestos, trabajadores y patriotas, que hoy hagan visualizar el bien común y la justicia social como meta alcanzable y necesaria.
El paraguayo "común y silvestre" se despide de un cóctel o de un velorio y dice "aháta aju ". En realidad, esto es pura palabrería de rutina. Eso no se va a cumplir. Es una tácita despedida con unas mentirillas piadosas de cordialidad. No se va del todo (no sea que comiencen a hablar mal de él apenas se vaya), pero tampoco regresa.
Se fue, pero no se fue. Su presencia-ausencia está allí flotando en el ambiente. Definitivamente, aháta aju es una pícara filosofía de omnipresencia y bolaterapia típica paraguaya.
El ritmo biológico natural del paraguayo lo hace un tipo tranquilo, aparentemente lento. El púa tarara es una excepción llamativa.
Conjuntamente con el aháta aju surge el última "horaitépe", otra gran institución paraguaya. Deja todo para última hora. "Para qué piko me voy a apurar", si en el Paraguay todo término o fecha tope se va a prorrogar de seguro. Así deja transcurrir el tiempo y las fechas de vencimiento para actuar recién última horaitépe.
El paraguayo de tierra adentro mantiene su ritmo biológico. Su reloj biológico funciona también para los cambios políticos, sociales y culturales. Además de asustarle, no cree en los cambios bruscos, pues él no conoce de grandes catástrofes naturales, como terremotos, maremotos, erupción de volcanes. Su microclima es como su macroclima.
Su pasar cansino pareciera pensar: "el que se apura, se ahoga". Por lo tanto no asume ni le entra en su cabeza una revolución verdadera, un proceso que irrumpa, cambie, trastoque y ponga todo cabeza arriba.
Para el paraguayo, la "revolución" no pasa de ser un simple cambio de personas y mandamases. El Paraguayo diría "se dio vuelta la tortilla".Pero estamos hablando de la misma tortilla que simplemente se dio vuelta para freír el dorso de la misma moneda.
Él no cree, no tiene fe en un cambio real. Tanto lo engañaron que quien propone un verdadero cambio es un poco loco o un mentiroso.
Nada en el Paraguay cambia tan bruscamente. El ritmo natural de la siembra y la espera confiada para la cosecha, las lluvias, el verano, las temporadas de naranjas y sandías, el invierno no tan crudo pero sí muy breve, todo hace que no tengamos mucha experiencia de cambios radicales profundos ni estructurales de fondo. El Paraguay no va a cambiar radicalmente. Pero aunque sea "sa’i sa'i", algo estamos cambiando.
Sin embargo, puede cambiar la situación si encontramos líderes, "tendota" de verdad, honestos, trabajadores y patriotas, que hoy hagan visualizar el bien común y la justicia social como meta alcanzable y necesaria.
Fuente: MÁS PARAGUAYO QUE LA MANDIOCA (8ª EDICIÓN ) - Por ANÍBAL ROMERO SANABRIA
miércoles, 9 de octubre de 2013
Otras de Cachique..
Oi petei cachique ha ogueraha petei ataud ilomope ha oho la kilombope ha ijamigo kuera oporandu ichupe:
Kachíke osêsapy’a ka’aguýgui ha ojuhu peteî táva tuichaitereíva, hetaitereihápe kuimba’e ha kuña, hekoambuéva chugui. Oguataguatávo upérupi ipopa’âma hese mokôi parapara’i, he’íva chupe:
-ma'era egueru pe ataud ne lomore?.. ha cachique he'i:
-aporo'uta a mano peve.
Kachíke osêsapy’a ka’aguýgui ha ojuhu peteî táva tuichaitereíva, hetaitereihápe kuimba’e ha kuña, hekoambuéva chugui. Oguataguatávo upérupi ipopa’âma hese mokôi parapara’i, he’íva chupe:
-¡Libreta de Baja!”.. Kachíke he’i chupekuéra:
-“Ndarekói”.
Upe pyhareve, upéguintema ojeraháma chupe cuartelpe. Oĝuahêvo upépe, peteî huvicha ohenóima chupe:
Upe pyhareve, upéguintema ojeraháma chupe cuartelpe. Oĝuahêvo upépe, peteî huvicha ohenóima chupe:
-“Soldado, eju ko’ápe ha eitykua chéve terere”.
Ohendúvo upéva, Soldado Kachíke oma’ê ápe ha pépe, ha ndohecháigui ykua, oporandu huvichápe:
Ohendúvo upéva, Soldado Kachíke oma’ê ápe ha pépe, ha ndohecháigui ykua, oporandu huvichápe:
-“Moôpa oî y, mi coandante”.
Huvicha ohechaukávo peteî koty, ombohovái chupe:
Huvicha ohechaukávo peteî koty, ombohovái chupe:
-“Amo rejuhúta, che ra’y”.
Kachíke oho, omaña ápe ha pépe, ha ojuhúsapy’a peteî kambuchi morotî. Kachíke vy’apópe he’i ijupe:
-“Kóva ha’e” ha oñepyrûmakatu omboterere huvichápe.
Peichaháguinte opa y Kachíkegui ha oho omombe’u huvichápe ha he’i chupe:
Peichaháguinte opa y Kachíkegui ha oho omombe’u huvichápe ha he’i chupe:
-“Mi coandánte, opáma y ñane kambuchi morotîme”.
Huvicha osê he’i chupe:
-Mba’éicha ñane kambuchi morotî katu piko, che ra’y”, ha Kachíke ojere ha ohechauka huvichápe aipo kambuchi morotî.
Ohechávo huvicha mba’épa aipo kambuchi morotî, ipy’ajerepa ha he’i Kachíkepe:
- Cachique estaba sentado junto a una pileta muy profunda. Viene un señor y le pregunta
- Mba e rejapo hína cachique?
-Ajechuichidata
- Ha mba e piko reha aro?
-Aha aro che py ro ysa, porque osino ajerefriata.
- Cachique se quería casar con la hija del Gran Jefe, pero éste no quería. Entonces en Gran Jefe le puso un par de pruebas para que no se case y le dice:
- Nde piko eguereko la pira pire (plata)
Cachique le responde:
- Nde tavyonde, che ko areco miles de dolares amo Islas Caiman pe.
Le dice el Gran Jefe:
- Ha nde piko eguerecola yvy (tierras)
- Nde tavyonde, che hectareas ha hectareas aguereko..
y el gran jefe no sabe que decirle, entonces se le ocurre algo y le dice:
- Che rajy (hija) oipota koaichagua ( refiriendose al tamaño de su “maêra”)
y cachique le dice:
- Peako nda ha´ei problema, ñaikytitandeko.
Unos pescadores van corriente abajo pescando cuando al llegar a una curva uno de ellos le dice al resto:
Pemañami amo! y o sorpresa, todos los pescadores le ven al Cachique teniendo relaciones con otro indio.
Al llegar a la altura de los indios, los pescadores comienzan a lanzar cantidad de groserias contra el Cachique por la situacion en la que los encontraron.
Este Cachique indignado se dirige a los pescadores y les aclara:
-Che ko a salva co arriero pe, ojahogahagûi hina..
Uno de los pescadores le recrimina:
Peichako najasalvaiva ojahogatavape, ejapo arâ respiración boca a boca.
A lo que el Cachique responde:
Ha peichako roñepyru chamigo…
Ohechávo huvicha mba’épa aipo kambuchi morotî, ipy’ajerepa ha he’i Kachíkepe:
-“Nde tavýcho, kóva niko ndaha’ei kambuchi, kóva niko jakakaha”
- Mba e rejapo hína cachique?
-Ajechuichidata
- Ha mba e piko reha aro?
-Aha aro che py ro ysa, porque osino ajerefriata.
- Cachique se quería casar con la hija del Gran Jefe, pero éste no quería. Entonces en Gran Jefe le puso un par de pruebas para que no se case y le dice:
- Nde piko eguereko la pira pire (plata)
Cachique le responde:
- Nde tavyonde, che ko areco miles de dolares amo Islas Caiman pe.
Le dice el Gran Jefe:
- Ha nde piko eguerecola yvy (tierras)
- Nde tavyonde, che hectareas ha hectareas aguereko..
y el gran jefe no sabe que decirle, entonces se le ocurre algo y le dice:
- Che rajy (hija) oipota koaichagua ( refiriendose al tamaño de su “maêra”)
y cachique le dice:
- Peako nda ha´ei problema, ñaikytitandeko.
Unos pescadores van corriente abajo pescando cuando al llegar a una curva uno de ellos le dice al resto:
Pemañami amo! y o sorpresa, todos los pescadores le ven al Cachique teniendo relaciones con otro indio.
Al llegar a la altura de los indios, los pescadores comienzan a lanzar cantidad de groserias contra el Cachique por la situacion en la que los encontraron.
Este Cachique indignado se dirige a los pescadores y les aclara:
-Che ko a salva co arriero pe, ojahogahagûi hina..
Uno de los pescadores le recrimina:
Peichako najasalvaiva ojahogatavape, ejapo arâ respiración boca a boca.
A lo que el Cachique responde:
Ha peichako roñepyru chamigo…
viernes, 27 de septiembre de 2013
"Volo por la arbolada"
Otro Vídeo del típico paraguayito alcoholizado que quiere explicar todo y no puede.
Esto se ve casi todos los dias en las calles.
Veanlo y disfrutenlo:
Esto se ve casi todos los dias en las calles.
Veanlo y disfrutenlo:
Paraguayito Hovatavy hina
Ruso, Yanqui y Paraguayito
Un ruso, un
yanki y el paraguayito juegan “quien es el más guapo y el que más lejos
puede llegar”.
El ruso
empieza y dice: “Yo con un cohete, voy y vuelvo, en un día, a la luna”. Todos
festejan, aplauden y gritan “¡grande!”, “¡idolo!”.
A su turno
el yanki replica: “Eso no es nada. Yo puedo ir a Jupiter y vuelvo en dos días”.
Todos festejan, aplauden y gritan “¡grande!”, “¡idolo!”.
El
paraguayito les dice: “Peë pejéva niko vyrorei. Chéngo ajapota pe tuichavéva,
pe ijojaha’ÿva… aháta ajere pe kuarahýre ha ajujey pya’e porä”.
Todos quedan
sorprendidos, anonadados, hasta que reaccionan y le dicen al paraguayito: “Eso
es imposible. Nadie puede hacer eso. Científicamente es improbable…”
El
paraguayito, siempre rova’äta, les dice: “Ajépa pendetavy peë gringo. Chéngo
ndahamo’äi chupe arakue, chéngo aháta chupe pyharekue”.
ESPIRITU
SANTO
Peteî
karia’y akóinte hekopotîva, peteî ára ojogua imba’yrumýirâ ha oho heseve
tupâópe ha oĝuahêvo upépe omoingévoi imba’yrumýi tupâo ryepýpe, okê tuichavéva
rupi.
Ohechávo
upéva, pa’i he’i pe karia’ýpe: “Ma’erâiko remoinge ne mba’yrumýi ko’ápe” ha
karia’y ombohovái chupe: “Ani haĝua ojegueraha chehegui. Mba’épa oikova’erâ
chehegui oñemondasapy’árô chehegui, ko ipyahuetéva”.
Pa’i osê
he’i karia’ýpe: “Enohê okápe ha Espíritu Santo oñangarekóta hese”. Karia’ymi
ojeroviágui pa’i ñe’êre ohohê okápe imba’yrumýi.
Upéingo
oñepyrû ñembo’eguasu ha ojovasávo, karia’y osê he’i: “Padre, Hijo, amén”.
Iñirû oîva
ijykére oparandu chupe: “Mba’éreiko nde’eréi Espiritu Santo”.
Karia’y osê
he’i hapichápe: “Espíritu Santo niko oime oñangarekohína che mba’yrumýire”
GÛAIGÛI
Peteî
ĝuaiĝui oho pohânohára rendápe ha omombe’u chupe opynoitereiha. “Áĝa katu
ndahyapúi ha nainéi”, he’i pohânohárape; ha upéi ĝuaiĝui ombojoapy: “Ko’áĝavoi
hetáma apoi ha nde nereñandúi”.
Pohânohára
ojesareko porâ ĝuaiĝui tî ha apysáre, upéi oguapy ha ohai kuatiáre umi pohâ
réra ojogua ha ho’uva’erâ. Ĝuaiĝui ohojey hógape ha ojapopaite pe karai
pohânohára ojerureva’ekue chupe.
Peteî
pyhareve, voi porâ, ĝuaiĝui ojupi mba’yrumýime ha ou pohânohára rendápe ha he’i
chupe: “Mba’épiko che karai, pe he’uka chéve. Ko’áĝa niko apyno ha inero”.
Pohânohára
ombohovái chupe: “Néi, ñamongueráma sinusitis, áĝa ñamba’apóta apysáre”
(Nimbora’e
ĝuaiĝui nohetûi ha nohenduporâveimavoi oikóvo).
LÓCRO
Peteî
mitâ’ípe isy he’i: “Eipyhy pe ajaka ha tereho ejogua ñandéve ipokue térâ
iñakângue, locro-râ”. Mitâ’i oho ñemuháme ha he’i: “Aipota ipokue térâ
iñakângue, locro-râ”. Ñemuha jára niko español ha he’i mitâ’ípe: “Yo no
hablo Guarani, háblame en Castellano”.
Mitâ’íngo
jepémo ojejopy, ndopytái tapykuépe ha he’i: “Señor, usted no tiene pié ni
cabeza”. Ohendúvo péva, karai ipochyeterei ha he’i mitâ’ípe: “Niño, estás loco”,
ha mitâ’i osê ombohovái chupe: “Si señor, para locro”.
EIPIRÓNA
Peteî
oka’úva oguapýhina ha peichahágui ohasa henonde rupi peteî kuñakarai imembykuña
reheve. Oka’úva omaña porâ pe mitâkuñáre ha upéi he’i: “Kuñakarai, ivaietéiko
ne membykuña”.
Kuñakarai
ombohovái chupe: “La belleza la tiene por dentro, señor”. Upéva ohendúvo,
oka’úva he’i kuñakaraípe: “Eipiróna upéicharô”.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)